açık seçik düşlere daldım düşündüm
yalnızlıgın havası çok sogukmuş üşüttüm
kalemimi bırakmam asla yaklaşamaz bana hüzün
oku yaşa bu sözleri yaza dönüşüverir güzün
kirden pislikten kararmış o güzel yüzün
hayattayken hatırlamadıgın dostlarını bi düşün
attıgın kazıklara söyledigin yalanlaradır sözüm
siyahları kapatanda beyazları görende benim gözüm
fazla yakın olma bana yanar tutuşur kaşın gözün
çok yüksek derecede kavrulmuş benim kara közüm
penceremde asılı durandır benim hüznüm
insan olmak zor iş be gözüm ama saglamdır benim özüm.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder